Tevriye, bir söz sanatıdır. Bir sözü, uzak ve yakın olmak üzere iki anlamı olacak şekilde kullanmaktır. Yakın anlam kastedilmeyip, uzak anlamın kastedilmesidir. Yani, sözün zahiri anlamı okuyucuyu yanıltır ve asıl anlamı düşünmeye sevk eder.
İşte tevriye örnekleri:
Örnek 1: "Gül yağını eller sürünür, benim içim yanar."
Örnek 2: "Ben bu gidişe hiç akıl erdiremiyorum."
Örnek 3: "Bâkî kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş." (Baki)
Tevriye sanatı, sözün anlam derinliğini artırır ve okuyucuyu düşünmeye teşvik eder. Bu sanat, özellikle divan edebiyatında sıklıkla kullanılmıştır.
İlgili kavramlar: